Mijn verlof zit er op! Afgelopen donderdag heb ik mijn eerste werkdag weer gehad.
Sinds Dex zijn geboorte ben ik nooit langer dan een paar uurtjes bij hem weg geweest. In het ziekenhuis ook altijd bij hem gebleven, ook al probeerden de verpleegsters me soms even naar buiten te krijgen ?. Eén keer was dat gelukt. Het was super mooi weer, dus ik ging samen met Rodney (mijn vriend) even een rondje wandelen (ik had immers al 2 weken geen buitenlucht meer gevoeld). Toen we terug kwamen was Dex KEIHARD aan het huilen en stond de verpleegster bij zijn couveuse om hem te troosten. Je snapt dat ik daarna de kamer niet meer heb verlaten.
Maargoed mijn eerste werkdag dus. Dat was wel even wennen!
Vooral ook heel raar omdat ik geen afscheid heb kunnen nemen toen ik bevallen was. Ik had de ochtend van 17 november nog gewerkt en eigenlijk zou eind november mijn zwangerschapsverlof pas beginnen. Dex is op 17 november begin van de avond geboren en daarna hebben wij 3 weken in het ziekenhuis gelegen. Dat was de start van mijn verlof.
Een hele andere start dan die je van te voren in je hoofd hebt… daarover later meer. Ik ben al een aantal keer begonnen met een blog over de ziekenhuisperiode maar ik merk dat ik er nog niet aan toe ben om die af te maken/te delen.
Afgelopen donderdag en vrijdag meteen 9 uur lang bij m’n kleine maatje vandaan.
Dat viel me toch best zwaar! Gelukkig was Rodney vrij en heeft hij me de hele dag foto’s en filmpjes gestuurd en hadden ze het helemaal leuk met zn tweetjes. Dat stelde me ontzettend gerust ?.
Hopelijk vinden we hier snel weer een goed ritme in!
Hoe hebben jullie dat ervaren? Hoeveel ben je gaan werken? Keek je er tegen op of had je juist zin om weer je eigen ding te doen? Kolf je op je werk? Verder nog tips? Let me know!
