Wow, je baby is geboren!
Je bent ergens blij en trots, maar misschien overheerst de angst en onzekerheid. Wat is er gebeurd en wat staat jullie te wachten?
Je bent ineens in een wereld terecht gekomen die je tot voor kort (waarschijnlijk) helemaal niet kende. Ik in ieder geval niet. Ik wist wat een couveuse was, maar daar hield het dan ook wel weer op. Neonatologie, saturatie, brady, bilirubine, ik had er nog nooit van gehoord. Jij misschien ook niet, maar binnen een paar dagen ken je deze termen en nog een heel scala aan medische woorden dromen.
Het ziekenhuis; dit is de plek waar je de komende dagen, weken of maanden zult doorbrengen, want jouw baby is te vroeg geboren.
Niet zoals je je bevalling voorgesteld had. Geen roze wolk, geen fijne kraamtijd en geen baby thuis. Niet leuk, helaas wel de realiteit. En weet dit: met de meeste kinderen die te vroeg geboren zijn, komt het echt helemaal goed!
Vraag maar eens na in je omgeving. Nadat Dex geboren was kreeg ik ineens van allerlei mensen te horen dat ook zij veel te vroeg/veel te klein en/of veel te licht geboren waren en dat vond ik fijn, het gaf me hoop.
Ook zij waren te vroeg geboren en vandaag de dag gewoon gezonde volwassenen.
Maar ja, dat kan ik nu wel zeggen maar waarschijnlijk maak jij je op dit moment ontzettend veel zorgen.
En dat is hartstikke logisch. Je hebt net een levens veranderende gebeurtenis achter te rug en waarschijnlijk ook nog eens op een manier die je van te voren niet had kunnen bedenken.
Voor ons kwam het volkomen onverwachts. Van de één op de andere dag lig je in het ziekenhuis en weet je niet wanneer je met je kindje naar huis mag.
Al met al een hele heftige periode. Het lezen van soortgelijke verhalen, van ouders die je begrijpen, is zo ontzettend belangrijk. Ik had soms het gevoel dat niemand mij begreep. Natuurlijk is iedereen lief en zo begripvol mogelijk, maar als je zelf niet in zo’n situatie hebt gezeten, kun je het denk ik ook niet ECHT begrijpen. In ieder geval niet op het level van ouders die hetzelfde meegemaakt hebben.
Het hielp mij enorm om verhalen te lezen van lotgenoten. Het geeft hoop, herkenning en het laat je zien dat je niet alleen bent.
Lig jij nu in het ziekenhuis en ben je benieuwd wat je voor je kindje kunt betekenen? Lees dan hieronder verder.
Wat kun je zelf doen in het ziekenhuis?
Je kindje ligt in de couveuse en je hebt het gevoel dat je weinig voor hem kunt betekenen. Misschien voel je je machteloos. Toch zijn er heel wat dingen die je zelf kunt doen voor of met je baby.
- Buidelen. Huid-op-huid contact met je kindje. Ontzettend fijn voor baby en ouder. Goed voor de hechting en daarnaast heeft het vele gezondheidsvoordelen voor je kindje. Je kunt HIER meer lezen over buidelen.
- Begrenzen. Steun je kindje tijdens de verzorging van de verpleging of bij moeilijke momenten (zoals een prikje), door je handen om hem heen te houden. Je kunt je handen tegen het hoofdje/billen of op de buik/rug leggen. Zorg dat je handen lekker warm zijn. De warme handen kunnen rustgevend zijn en troost bieden en het bootst de geborgenheid van de baarmoeder na.
- Geurdoekje. Een pasgeboren baby kan geuren al snel onderscheiden. De geur van de ouders worden herkend en ingeprent. Je kunt een geurdoekje een paar uur onder je kleding dragen en daarna in de couveuse leggen. Zo heeft hij jouw geur altijd bij zich.
- Praten tegen je baby. Praat of zing zoveel mogelijk tegen je kindje. Misschien voelt dit in het begin wat ongemakkelijk, maar het maakt echt niet uit wat je zegt. Het stelt je kindje gerust en hij herkent jouw stem uit duizenden.
- Geluid. Zorg ervoor dat er niet te veel (harde) geluiden zijn. In de baarmoeder worden geluiden van buitenaf gedempt. Te vroeg geboren baby’s zijn extreem gevoelig voor harde geluiden.
- Thuisgevoel creëren. Zorg voor eigen hydrofiele doeken in de couveuse, dat geeft een fijn gevoel. Hang alle kaartjes op die jullie gekregen hebben en neem wat gezellige spulletjes van thuis mee voor op de kamer (als je in een couveusesuite verblijft).
- Maak veel foto’s! Ook al denk je hier de eerste dagen misschien niet meteen aan, foto’s zijn zo ontzettend waardevol voor later. Maak ook veel foto’s waarop jij zelf of je partner te zien is met de baby, zodat je goed kunt zien hoe klein je kindje is. Dat hebben wij zelf heel weinig gedaan de eerste tijd en dat vind ik achteraf gezien erg jammer. Je kunt je na een aantal maanden nog maar moeilijk voorstellen hoe klein je kindje echt was.
- Houd een dagboek bij. Er gebeurt zo veel elke dag! Schrijf elke avond even een kort verslagje van de dag in een boekje of op je laptop/telefoon. Ook hier denk je waarschijnlijk helemaal niet aan op het moment zelf, zeker de eerste dagen niet, maar het is zo waardevol om een dagboek bij te houden. Daarnaast vergeet je enorm veel van deze periode (dat heb ik zelf in ieder geval) en op deze manier kun je het later, wanneer je daar aan toe bent, nog eens terug lezen.
Als je baby wat ouder wordt, kun je steeds meer taken van de verpleging overnemen. Het zijn misschien maar kleine dingen, maar het voelt ontzettend goed om steeds meer voor je kindje te kunnen betekenen.
Hieronder een lijstje van de taken die wij zelf mochten doen:
- Zijn luier verschonen
- Zijn temperatuur opmeten
- Helpen bij in bad doen
- Moedermelk uit de koelkast halen en verwarmen als het tijd was voor zijn voeding
- Saturatiebandje van voet verwisselen
- Sondevoeding geven
- Kruiken verwisselen (toen hij uit de couveuse was)
De laatste dagen verhuisden wij naar de MediumCare. Daar doe je de verzorging helemaal zelf. Verpleging komt zo nu en dan even kijken hoe het gaat en ze doen evt. de nachtvoedingen als je dat fijn vindt en je kunt ze natuurlijk elk moment oproepen als er iets is (wat een gerust gevoel geeft).
Dit is een goede voorbereiding voordat je naar huis mag.
