Kolven

Doordat je baby te vroeg is geboren kan hij waarschijnlijk nog niet aan de borst drinken. Je brengt daarom de moedermelk op gang door te kolven.
Met kolven haal je melk met een kolfapparaat uit je borsten. Hierbij moet je de toeschietreflex opwekken zonder dat je baby hierbij helpt. De toeschietreflex is een natuurlijke reactie van je lichaam die ervoor zorgt dat er melk naar de kanaaltjes achter je tepel gestuurd wordt en er hierdoor melk uit je borsten komt.
Het zuigen van je baby aan de borst wekt deze reflex op. Het zelf opwekken gaat vaak wat lastiger. Het begint met enkele druppels en de meeste vrouwen moeten aardig wennen aan kolven.

Kolven vraagt enorm veel doorzettingsvermogen, zeker omdat het nodig is totdat de baby alle voedingen zelfstandig uit de borst drinkt. En dat kan een lange weg zijn, maar geef niet te snel op! Onthoud dat je je baby op deze manier een zo goed mogelijke start geeft. Het kijken naar je baby in de couveuse (of naar een foto/filmpje) kan helpen de toeschietreflex op te wekken.

Probeer binnen zes uur na de bevalling te beginnen met kolven. Door meteen de eerste dagen na de bevalling regelmatig te kolven, stimuleer je de melkaanmaak.
Het is belangrijk om van het afkolven een dagelijkse routine te maken. Waarbij een normaal borstvoedingspatroon wordt nagebootst. Dit komt neer op ongeveer elke 2 á 3 uur kolven. Ook ’s nachts.
Dit is de beste manier om je melkproductie op gang te helpen. Maar met de hectische dagen in het ziekenhuis kan dit erg moeilijk zijn. In de praktijk blijkt dit voor veel moeders ook heel lastig vol te houden. Het advies is dan om minimaal 6 keer per etmaal aan te houden.
Omdat mijn productie vrij snel op gang kwam en ook genoeg was, hield ik overdag om de drie á vier uur aan maar ’s nachts minder. Nachtrust is ook ontzettend belangrijk. Ik kolfde meestal rond 00:00/01:00 ’s nachts en daarna om 06:00 ’s ochtends weer. Dit werkte voor mij goed.

Als je productie eenmaal op gang is, zal je baby (in het begin) waarschijnlijk minder drinken, dan dat jij produceert. Het teveel aan melk kan worden ingevroren voor later gebruik. Heb je enorm veel overproductie kun je ook eens denken aan het doneren van je moedermelk.

Kolf tips

  • Gebruik een dubbelzijdige, volautomatische borstkolf. Deze heb je in het ziekenhuis tot je beschikking. Dubbelzijdig kolven stimuleert te melkproductie + het scheelt tijd.
  • Zoveel mogelijk buidelen (indien mogelijk). Door te buidelen maakt je lichaam oxytocine aan. Dit hormoon helpt, onder andere, de borstvoeding op gang komen. Je kunt de werking hiervan zelfs letterlijk voelen. Wanneer je baby op je borst komt liggen kunnen je tepels gaan prikken en komt er soms spontaan melk uit.
  • Misschien is buidelen niet altijd mogelijk. Het helpt dan ook om naar een foto van je baby te kijken of naast de couveuse te kolven. Door het kijken naar je baby kan de melk makkelijker toeschieten.
  • Kolven gaat makkelijker als je ontspannen bent. Zorg er voor dat je schouders en rug ontspannen zijn en dat je lekker zit. Je kunt eventueel diepe ademhalingsoefeningen of ontspanningsoefeningen doen.
  • Masseer je borsten. Dit kan het toeschieten van de melk stimuleren.
  • Voorkom stress. Stress zorgt voor cortisol in je lichaam en dat is niet bevorderlijk voor het kolven. Dat is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan met de hectische dagen in het ziekenhuis en de onzekere situatie van je baby. Daarom nogmaals het belang van buidelen, de oxytocine die daarbij aangemaakt wordt, zorgt namelijk voor afbraak van cortisol.

Eenmaal thuis

Thuis ging voor mij het kolven door en dat geldt denk ik voor de meeste moeders van prematuren die borstvoeding willen blijven geven. Ik heb thuis de Medela Freestyle Flex kolf gebruikt. Deze zie je hierboven op de foto. Ik vond deze kolf erg fijn! Al heb ik ook nooit een andere gebruikt (behalve die in het ziekenhuis), dus mijn mening is gebaseerd op alleen deze kolf.
Dex kwam naar huis met sonde dus de eerste periode heb ik thuis fulltime gekolfd. En wat vond ik dat pittig! Zeker in het begin toen hij nog om de drie uur dronk.
Verschonen, kolven, flesje proberen, de rest per sonde geven, rechtop houden en wachten op boertje(s), alle kolfspullen schoonmaken en klaar zetten voor de volgende ronde. Nadat alles was gedaan waren we vaak 1,5 uur verder, dan konden we met geluk nog 1,5 á 2 uur slapen voordat het hele riedeltje weer van voor af aan begon. Ik vond het heel erg zwaar!
Maarrrr het positieve daarvan is: het wordt alleen maar makkelijker! Na 10 dagen thuis kon zijn sonde eruit. Dat scheelde alweer een handeling. En met de tijd liet hij er ’s nachts steeds iets langer tussen zitten. Wat een verademing.
Na het bezoek aan de lactatiekundige ging het aan de borst steeds beter en uiteindelijk dronk hij alle voedingen aan de borst (hier gingen ongeveer 2 maanden overheen). Wat heerlijk makkelijk was het uiteindelijk toen hij alle voedingen uit de borst dronk!
Toen ik na mijn verlof weer aan het werk ging, heb ik op mijn werk gekolfd totdat hij 1 jaar was. Toen dronk hij alleen nog ’s ochtends en ’s avonds en kon ik een werkdag overbruggen zonder te kolven.

Na ongeveer 1,5 jaar dronk hij alleen nog ’s avonds voor het slapen gaan en was mijn melkaanmaak goed gestabiliseerd waardoor ik nooit meer hoefde te kolven. Rond de 21 maanden ben ik gestopt met borstvoeding geven. 
Het was een prachtig avontuur waar ik met trots op terug kijk!