Tijd voor weer een update over de zwangerschap. Het vorige deel kun je HIER lezen.
31 weken op de teller inmiddels! Het gaat snel! Heel snel, grappig ook om te beseffen dat deze zwangerschap voor ons al veel langer duurt dan die van Dex. Bij Dex kwamen we er namelijk met 14 weken pas achter en werd hij met 33 weken geboren. Ik wist dus minder dan 20 weken dat ik zwanger was.
Bij deze zwangerschap wist ik het eigenlijk (bijna) meteen dus inmiddels 31 weken. Wat een verschil.
Afgelopen week hadden we de 2e controle in het ziekenhuis, een groei echo. Omdat mijn buik bij de vorige controle wat groot was voor de zwangerschapsduur kregen we nu bij 30 weken een groei echo. Ook lag mijn placenta te dicht bij de uitgang bij 24 weken en ook hier zou nu opnieuw naar worden gekeken. Vaak zie je dat de placenta vanzelf mee groeit omhoog door de groei van je baarmoeder/buik, waardoor het probleem zich vanzelf oplost.
Gelukkig bleek uit de echo dat mijn placenta inderdaad ook mooi meegegroeid is. Vorige keer lag hij minder dan 2 cm van de uitgang af en nu 3,5 cm. Dat is genoeg om gewoon natuurlijk te kunnen bevallen. Een hele fijne opluchting!
Ook de baby was qua afmetingen helemaal goed. Super fijn! Mijn vruchtwater is wel aan de ruime kant, wat dus ook de grote baarmoeder kan verklaren. Al was deze bij de laatste controle bij de verloskundige wel gewoon weer binnen de marges.
Voor de zekerheid raadde het ziekenhuis me aan om een glucosetest te doen om te kijken of ik misschien zwangerschapsdiabetes heb. Deze heb ik a.s. maandag, dus ik ben benieuwd. Ik hoor allerlei horrorverhalen over ‘dat vieze drankje’ maar ik ga ervan uit dat het wel mee zal vallen. Heb jij ook een glucosetest gedaan tijdens je zwangerschap? Hoe erg vond jij het?
Het niet mogen eten van te voren lijkt me erger dan het drankje zelf haha. Daarnaast lag de baby in stuitligging tijdens de echo, dus dat is de volgende uitdaging. Gelukkig heeft hij nog tijd genoeg om te draaien en door het ruime vruchtwater kan hij ook nog makkelijk draaien zei de arts, dus dat is fijn.
Twee dagen later hadden we controle bij de verloskundige en ik dacht zelf te voelen dat hij alweer anders lag dus zij heeft nog even gekeken en hij was inderdaad al wat meer gedraaid. Nog niet helemaal, maar dat stuitligging in ieder geval niet zijn favoriete positie is en hij lekker aan het bewegen is, geeft me vertrouwen dat hij nog wel goed gaat draaien.
Nog precies 2 weken tot de termijn dat Dex werd geboren. Spannend, maar ook heel fijn dat we daar bijna zijn. Als we eenmaal voorbij die dag zijn, kan het in mijn ogen alleen nog maar ‘meevallen’! Natuurlijk weet ik dat er nog 1000en andere scenario’s kunnen voor komen, maar je snapt vast wat ik bedoel😃.
Voor mij voelt het al als een overwinning als we de 34 weken mogen halen, laat staan de 37 of de 40. Hoe zwaar het dan misschien ook zal zijn, het lijkt me geweldig!!!
Dankbaar dat het tot nu toe goed mag gaan!❤️
