Dit is het vervolg op deel 1, waarin ik vertel hoe ik er pas met 14 weken achter kwam dat ik zwanger was. Dat lees je HIER.
Wow, het moest echt nog even landen.
Als ik nu al meer dan 14 weken zwanger ben betekent dat, dat ik binnen een maand nadat ik gestopt was met de Nuvaring al zwanger was.
Wauw, zo dankbaar!
Nadat we bekomen waren van de schrik, begonnen we het ons echt te beseffen. Wat bijzonder, we krijgen gewoon een kindje. We worden echt ouders!
WHAAAAA EN OVER 5 EN HALVE MAAND IS DE BABY ER AL!
Wat we toen nog niet wisten, is dat die baby zich na 33 weken (oftewel 3,5 maand later) al aan zou kondigen.
Een voordeel van er bij 14 weken pas achter komen, is dat het meest risicovolle gedeelte van de zwangerschap al achter de rug is.
De eerste weken/maanden waarin je in spanning wacht op de eerste echo en waarin er nog veel mis kan gaan, die had ik volledig gemist.
De verloskundige kon meteen al veel checken bij de eerste echo en alles zag er goed uit. Wat een opluchting! (ik had een paar dagen voordat ik erachter kwam namelijk tijdens een etentje ongeveer alles gegeten wat je niet mag tijdens een zwangerschap én wijn gedronken).
Ook konden we het gelijk vertellen aan onze ouders (en verdere familie/vrienden/collega’s).
We hoefden daarna nog maar 2 weken te wachten totdat we een pretecho konden laten maken voor het geslacht. We waren veel te nieuwsgierig om te wachten tot de 20 weken echo dus we gingen voor de pretecho.
Ik had al het gevoel dat het een jongen zou zijn en dit bleek bij de echo ook te kloppen. Super leuk!
De zwangerschap verliep voor de rest eigenlijk heel goed. Ik had weinig kwaaltjes op wat standaard dingen na en voelde me prima.
Met 31 weken had ik weer een reguliere check bij de verloskundige. Ik was alleen want bij de controles mocht Rodney niet mee wegens Corona. Na het opmeten van mijn buik zei ze dat hij ietwat groot was voor de zwangerschapsduur. Geen schokkende metingen, gewoon ietsje groter dan ‘normaal’. Voor de zekerheid werd er een groei echo ingepland.
De groei echo zou zijn op 17 november bij precies 33 weken, maar daar zijn we nooit aangekomen…
Wordt vervolgd.
