O jongens wat ben ik trots, trots dat ik deze baby langer mag dragen!
Dankbaar dat mijn lichaam doet wat het moet doen, dankbaar dat de baby tot nu toe lekker blijft zitten, dankbaar dat ik een ‘normale’ zwangerschap mag ervaren.
Soms kan ik het haast niet geloven dat we nu al ver voorbij de termijn zijn dat Dex werd geboren. Sinds zijn geboorte is dat wat we kennen. Dat is ons referentiekader.
Mijn vluchttas staat sinds 30 weken al klaar met 6 paar onderbroeken, 3 voedingsbeha’s en meerdere setjes kleding voor mezelf. Alles voorbereid voor het geval we langer in het ziekenhuis zouden moeten verblijven.
Gisteren heb ik de onderbroeken aangepast naar 2, 1 beha, 2 setjes kleding EN setjes babykleding er in gedaan. That feels good!
Want ik ben inmiddels de 35 weken gepasseerd! Wauwwww hier droomde ik van te voren van en nu is het gewoon werkelijkheid. Ik blijf het herhalen, maar ik ben zo dankbaar! Voor sommige misschien vanzelfsprekend (alhoewel is een gezonde zwangerschap ooit vanzelfsprekend? In mijn ogen niet), maar het is ZO extra, extra, extra bijzonder als je eerste ervaring zo anders is geweest.
In het begin van mijn zwangerschap plande ik een tandartsafspraak in op 10 augustus. Ik weet nog dat ik toen dacht ‘wauw, als ik dat haal ben ik bijna 36 weken zwanger, niet vergeten te annuleren als de baby er al is’. Overmorgen is de afspraak en ik heb hem nog niet hoeven annuleren! Wát een feestje. Haha zo grappig hoe gelukkig ik nu word van zulk soort dingen.
Ook de progesterontabletten zijn bijna verleden tijd. Nog 4 dagen!!! Toen ik hier met 16 weken mee begon kon ik ook alleen maar hopen dat ik tot hier zou mogen komen. Elke avond als ik er nu eentje pak en ik zie in 1 oogopslag hoeveel (weinig) het er nog zijn word ik zo gelukkig. Ik lijk wel een klein kind, maar zo excited.
Afgelopen week weer een groeiecho gehad in het ziekenhuis en alles was goed! Ook het vruchtwater (wat vorige keer te veel was) was nu weer netjes gemiddeld. De baby is qua afmetingen/gewicht ook goed, niet te groot, dus de zwangerschapsdiabetes lijkt helemaal onder controle. Ik prik nu 2 dagen per week om te kijken of mijn waardes stabiel blijven.
Allemaal hele fijne en goede berichten. We hoeven nu niet meer terug naar het ziekenhuis. Ik loop nu weer geheel bij mijn eigen verloskundige. Heel fijn!
Natuurlijk ben ik me er bewust van dat een bevalling nooit gaat zoals je van te voren in gedachten hebt, maar het idee alleen al dat de kans op een normale bevalling en binnen 24 uur weer naar huis groot is, geeft me zoveel positiviteit en kracht!
Ik hoop dat een normale kraamweek ons gegund is. Het lijkt me geweldig.
Keep you updated!
Ik wil jullie nog even heeeeel erg bedanken voor alle lieve, meelevende reacties op mijn blogs/instagram deze hele zwangerschap. Jullie hebben geen idee hoeveel dat voor mij betekent en hoe blij je mij daar mee maakt, dus écht oprecht DANKJEWEL!
‘If you have the chance to make people happy, just do it. Maybe, your act of kindness can make their day!’
