Van klein naar groot gaat vliegensvlug. Tijd komt niet meer terug.
Wat ben ik dankbaar dat ik alle dagen samen mag zijn met jou. Dankbaar dat ik bij alle kleine en grote mijlpalen naast jou mag staan.
Fulltime moeder, nooit gedacht dat ik daar gelukkig van zou worden, of dat ik dat überhaupt zou doen. Stoppen met werken. Nee toch? Je hebt toch ambities? Ja, die heb ik nog steeds.
Maar die studieboeken zijn er over 10 jaar nog. Carrière maken kan ook als je 40 bent. Alle dromen en doelen en passies zullen er over een paar jaar nog zijn.
Maar jij, jij bent nooit meer zo klein. Jij bent elke dag een stukje groter.
Inmiddels al bijna 1,5 terwijl het gisteren lijkt dat je geboren werd.
Elke dag kun je weer iets nieuws, je rent inmiddels de kamer door en ook de eerste driftbuitjes zijn een feit. Een kleine kopieermachine die letterlijk alles (en dan vooral alles wat papa doet) nadoet.
Voor ik het weet ga je naar school en wil je geen kus meer op het schoolplein.
Hoe kort is vier jaar op een mensenleven?
Daarom geniet ik nu van de tijd dat je mij nog nodig hebt.
Met jouw kleine handje in de mijne, verkennen we de wereld.
Tijd is onbetaalbaar, daar kan geen carrière tegen op.
En wat mij betreft is dit de grootste leerschool ooit, het moederschap. And i love it❤
