Deel 1 kun je hier lezen en deel 2 lees je hier.
Inmiddels ben ik alweer meer dan 27 weken zwanger. Bijna in het derde trimester! Tijd voor een kleine update over hoe het gaat. Ik voel me over het algemeen goed! Veel beter dan de eerste 16/20 weken. Hoe verder we komen hoe groter mijn vertrouwen wordt.
Qua gevoel gaat het wel op en af, de ene dag heb ik het volle vertrouwen dat ik voorbij de 37 weken zal komen dit keer. De andere dag ben ik ineens weer heel onzeker en ben ik bang dat er elk moment iets kan gebeuren.
Elke week die we verder komen maakt de overlevingskans groter (mocht er nu iets gebeuren). Daardoor kan ik mijn angst wel beter naast me neer leggen en beter relativeren.
En in theorie is de kans dat het weer gebeurt kleiner dan de kans dat deze zwangerschap gewoon goed gaat. Dus wanneer de angst toch opspeelt herinner ik mezelf hier een keer of 1000 aan.
Dex (nu 2,5 jaar) begrijpt heel goed dat er een baby in mijn buik zit. Hij aait er vaak overheen en wil altijd bij de baby zitten. Het liefst gaat hij dan letterlijk op mijn buik zitten. Iets minder prettig maar schattig is het wel. Ook legt hij zijn hoofdje vaak op mijn buik als ik hem naar bed breng. In hoeverre hij beseft dat de baby straks ook echt bij ons in huis woont en niet meer weg gaat weet ik niet 😉.
Het zal voor hem natuurlijk een hele verandering zijn. We gaan ervan uit dat de eerste maanden lastig worden. Ik las laatst ergens de tip wanneer je de nieuwe baby voor gaat stellen aan het grotere broertje of zusje dat je dat het beste kunt doen wanneer de baby in de wieg/maxi-cosi/box oid ligt. Zodat je je oudste kindje meteen kan knuffelen. Als de baby in jouw armen ligt kan hij het idee hebben dat zijn plekje meteen is ingenomen. Dit vond ik wel een goede en zal ik zeker toepassen als het zover is!
Ik gebruik nu iets meer dan 10 weken de progesteron tabletten. Het gebruik van de tabletten vind ik niet heel prettig, maar het is prima te doen. Het zijn namelijk geen pilletjes die je inneemt met een beetje water maar vaginale tabletten. Dat is niet heel chill, maar hé als dit ervoor zorgt dat de baby tot 37 weken blijft zitten doe ik het natuurlijk met liefde. Ik ervaar er verder geen bijwerkingen van behalve dat er van alles uitloopt als ik ’s ochtends op sta haha.
Met 24 weken hadden we een extra controle in het ziekenhuis. Hier deden ze weinig anders dan bij de verloskundige, maar toch altijd fijn een extra check. Ze maakten een echo en keken of alles er normaal uitzag; baby, vruchtwater, baarmoeder etc. Hier kwamen gelukkig geen bijzonderheden uit. Mijn baarmoeder is wel iets te groot voor de zwangerschapsduur (dit was bij Dex ook zo) dus met 30 weken krijgen we een groei echo.
Daarnaast ligt mijn placenta aan de voorkant en (op het moment van de echo) te dichtbij de uitgang. Ook hier wordt rond de 32 weken nogmaals naar gekeken. Vaak als je baarmoeder groeit, verplaatst je placenta zich automatisch ook wat meer naar boven. Even afwachten dus. Hopelijk gebeurt dit ook bij mij en anders niets aan te doen (al zou ik daar wel enorm van balen!)
Ik weet als geen ander dat je je bevalling niet kan plannen en het nooit loopt zoals je verwacht, maar ik hoop heel erg dat ik dit keer een mooie, positieve ervaring mag hebben!
